Urodziłem się już po wielkiej jądrowej eksplozji spowodowanej milenijnym zatrzymaniem zegarów o północy 31 grudnia 1999 roku. Słyszałem o radiu. Fatalne jest to, że w ogóle nie ma wyboru audycji. Leci ta sama zgredo-muza, potem reklamy maści na wypadanie jąder i wiadomości o palantach z sejmu. Czy po to ludzie w ogóle kupują te offlineowe odbiorniki?
Jednak coś w tym słuchaniu fajnego jest. Sam mam hobby: fajki i tytoń. Chce mi się o nich gadać. Zatem nagrywam się, wysyłam się, a ludzie słuchają kiedy i gdzie chcą.

Mam na imię Tomasz. Rocznik 81, ex leming.

Jeśli zapytalibyście moją babcię o mój głos, to prawdopodobnie powiedziałaby wam, że słyszy go za rzadko. Certyfikaty mam dwa: dyplom mistera sympatii z jakichś podstawówkowych kolonii oraz ukończenia Produkcji Filmowej na Wydziale Radia i Telewizji w Katowicach.

Kiedy w 2010 roku nagrałem pierwszy podcast nie znałem jeszcze tej nazwy.

Wtedy wydawało mi się, że to co robię to po prostu sposób na wyrzucenie z siebie pewnych opinii, które wyrzucić z siebie musiałem, ale które nie zawsze spodobały by się moim znajomym. Mizerne to były początki, dyktowane bardziej konformizmem niż odwagą. Jednak dzięki tym nagrywkom poznałem ludzi, którzy moje opinie podzielają.

I nadspodziewanie stała się rzecz całkowicie przewidywalna:
przestała mnie interesować opninia dawnych znajomych. Rozzuchwaliłem się w produkcjach moich nagrywek, vel podcastów.

Potem przyszły wywiady z goścmi, spotkania, reportaże video i książki, o których sporo na tej stronie. Jednak to podcast jest spoiwem wszystkich tych działań.